Mallory Knox - Moj pierwszy tekst opublikowany w gazecie !

MalloryKnox

OK. Pochwale sie nieskromnie, ze jeden z napisanych przeze mnie tekstow zostanie opublikowany w powaznej prasie

A dokladnie w jednym w dodatkow do Gazety Wyborczej, traktujacym o zyciu kulturalnym.Kilka moich tekstow spotkalo sie z duzym uznaniem, wiec udalo mi sie nawiazac wspolprace. Na pierwszy ogien zostal wytypowany tekst ktory napisalam calkiem niedawno.Oto jego tresc :

Odwiedzilam kiedys moja daleka rodzine na wsi. To była typowa polska wies, bardzo malowniczo polozona. Dookoła mnostwo zieleni, stare rozlatujace się domy i nizabudowane pola. Pojechalam tam razem z moimi rodzicami, z okazji chrzcin mojego kuzyna. Poznalam tam dziewczyne, która wlasciwie nie jest ze mna w żaden sposób spokrewniona, ale lubilam ja nazywac ‘swoja kuzynka’. Mialam może 10 lub mniej lat, była to najpiekniejsza z por roku – pozna wiosna przechodzaca we wczesne lato, kiedy wszystko kwitnie a w powietrzu da się odczuc jakas dziwna magie. Ja i ‘moja kuzynka’ jezdzilysmy na starych rowerach, które wtedy wydawaly mi się przerazajaco duze, gralysmy w badmintona w ogrodzie za domem i bawilysmy się ze zwierzetami. dorosli przygotowywali wszystko do zblizajacej się uroczystosci, a ich problemy zdawaly się nam tak odlegle.
Slonce, zielen, krotkie spodniczki niewinnych dziewczynek, brudne podkolanowki, wciąż nowe miejsca i zakamarki czekajace aby je odkryc, nóżki 10letnich dziewczynek umazane blotem po kolana kroczące odwaznie za stara stodola w poszukiwaniu wyimaginowanego skarbu ... A co jest prawdziwym skarbem ?Beztroska i niewinnosc, która raz utracona już nigdy nie powroci. Czego szukalysmy wtedy, a za czym tesknimy teraz ?
Nie wiem dlaczego to wspomnienie utkwilo w mej pamieci. Nie wiem tez dlaczego umysl ludzki tak bardzo upodobal sobie idealizowanie zdarzen minionych ...
Nigdy wiecej nie zobaczylam ‘mojej kuzynki’ , ale wiem ze teraz mieszka we Wloszech. Pracuje w nocnym klubie ... Ciekawe czy w jej sercu tli się jeszcze choc maly plomyk niewinnosci. Czy nadal wierzy w to, ze czeka na nia skarb, musi tylko szukac z równym zapalem jak wtedy gdy obie mialysmy po 10 lat.

NiG

Bardzo ciekawa refleksja.To zdanie dla mnie najlepsze:

"Ciekawe czy w jej sercu tli się jeszcze choc maly plomyk niewinnosci."

Gratuluję i czekam na więcej takich refleksji :)

Dorian Gray

Naprawdę wydrukowali Ci to jako pełnoprawny artykuł? Czy to fragment jakiejś historyjki pod redakcją innego dziennikarza?

Cieńkie. Moim zdaniem. Ale fajnie, że udało Ci się nawiązać kontakt.

Pastors · Wysłany: Wto 20:18, 13 Mar 2007 Temat postu:

Ogólnie sens zrozumiały i pointa w porządku.
Ale styl niestety żałosny, wygląda na wypracowanie z podstawówki, sory ale ten początek na to wskazuje.
W śroku opowiadanka słowa jak "wyimaginowany" nie pasuja kompletnie do całości. Końcówka jest znośna.
Popracuj nad stylem, dobieraniem słów i fraz do całości, postaraj sie używać więcej metafor i parabol.

CORSO · Wysłany: Wto 21:55, 13 Mar 2007 Temat postu:

Jest jakie jest, ważne, że ktoś sobie pisze i bawi go to. Nawet jeśli nie ma "metafor i parabol" he he