topka - "Chwila zapomnienia"

topka

Zwiędły liść kwiatu
Podobnie tak jak ty.
Owinięty gąszczami i chwastami
Tak jak ty fałszywymi ludźmi.
Rosa spada na ziemię
Tak jak twa łza.

Pustka wokół
Szeroka przestrzeń
A na środku ona.
Nie wie co zrobić
W którą ma iść stronę.

A na brzegu oni.
Patrzą się w głębię
W ciemność
Której nie mogą odkryć
I której się nieubłagalnie boją.

A więc my
Niepewni i niecierpliwi
Podążamy przed siebie
Szukamy czegoś
Co wskaże nam naszą drogę.

maheusz

Chaotyczny strasznie wiersz. Jakby wiele roznych pomyslow przyszlo do glowy i jakbys nie wiedziala, ktory wreszcie wybrac. To wplywa na odczytanie wiersza. Burzy jego plynnosc niestety.

Rzucilo mi sie w oczy to, ze dwie pierwsze strofy sobie zaprzeczaja, piszesz bowiem, ze
'Zwiędły liść kwiatu
Podobnie tak jak ty.
Owinięty gąszczami i chwastami
Tak jak ty fałszywymi ludźmi.'
za chwile dodajac jednak, ze
'Pustka wokół
Szeroka przestrzeń
A na środku ona.'

Gdy to czytam nieublaganie odnosze wrazenie, ze przypadkiem (?) wyszla Ci jakas sprzecznosc. Zauwaz bowiem, ze wyrazenie 'zwiedly lisc kwiatu / podobnie jak ty' moze sie odnosic do porownania 'mezczyzna - lisc' ale tez moze ukazywac, ze chodzi o 'on-mezczyzna - ja-kobieta' tak podobni do siebie :). Mam nadzieje, ze nie zamotalem bardziej niz to konieczne i ze rozumiesz o co mi chodzi :). I co mi sie w tym nie podoba.

Zupelnie nie pasuje tez mi to przejscie rosliny - glebia. Nie ma sensu. Zadnej nici laczacej.

Ciekawie sa uzyte tu formy osobowe. Bowiem kolejno jest mowa: TY - ONA - ONI - MY. Robi wrazenie, nawet jesli nie bylo specjalne.

Sens utworu - poszukiwanie celu - jest mi bliski ale to nie ratuje wiersza przed ocena negatywna :). Niestety. Czekam na kolejne utwory w kazdym razie :).