Maheusz *** (Zawsze chcieli...)

maheusz

Zawsze chcieli w ogrodzie
grządki pielić,
ścinać uschnięte gałęzie.
Sadzić nowe pomysły
i czekać na żęcie.
Uprawiali cierpliwie
łany swoich uczuć,
arkadyjscy rolnicy
bez szczypty ambrozji -
rosy wyobraźni.

Spali zawsze do rana
i nigdy samotnie,
łzą nie karmili
swoich roślin marnych.
Żyli?
To słowo za ostre,
oni byli,
nic więcej.
Czekali na wiosnę.

Zostawiliśmy tamte ogrody,
przyjaciółko moja,
zamknęliśmy mocno bramę
na spust
i na szczęście...

Tylko czasem gdy moczy mnie deszcz
i burza szeleści zwycięsko...
tęsknię.

Pastors

Ten wiersz mi się podoba:)
Tchnie artyzmem i poetycką fantazją.Chociaż "byli" a "żyli" to chyba to samo no nie?:)W końcy zgodnie z filozofia: "Byt jest i nie może go nie być, nie bytu nie ma i być nie może"

maheusz

Alez byc to znaczy tylko wegetowac ^^, a zyc - to jest nasz cel. Czerpac, ryzykowac, istniec tak pelnie jak tylko mozna :). Taki kontrast... pomiedzy "uprawianiem wlasnego ogrodka" a podroza i ciagla zmiana. Czyli tym, co mimo wszystko lubie - choc czasem tak tesknie do spokoju ;).

Jak kazdy? :)