Maheusz - *** (Czerwona słońca korona...)

maheusz

Czerwona słońca korona
szeptała mi
że czegoś brak.

I deszcz,
co spłynął,
twarz obmył z rozpaczy,
też stwierdził tak.

Wypuściłem więc gończe słowa
prosto w olbrzymi świat,
nie szukają niczego ponad,
nie chcę esencji gwiazd.

Tylko czas nimi targa
i strzępi,
wciąż poza dźwiękiem
i sensem.
A one szukają stale...
wcale nie nowych słońc.

Gdy skończę...
papieru kartę
z żałosnej złości
podrę i spalę.

Chcąc być
nie będąc banałem.

dota

Przeczytałam raz drugi ,trzeci potem sięgnęłam do innych wierszy maheusza i ... przerost formy nad treścią , brak treści czy może ja poprostu nie rozumiem ? Nie wiem. Mogę powiedzieć , że coś w tym jest, niektórzy piszą , że nie wiedzą co ale ja wiem ! Tym czymś są metafory , piękne epitety tylko po co ? Naprawdę chciałabym wiedzieć , czyżby sztuka dla sztuki ?

Dorian Gray

Ależ sens jest i to jasny.

Maheuszu, z uwielbienia romantycznej roli poety przeistoczyłeś się w modernistę ;] Albo jeszcze lepiej, w poetę przeklętego z XX wieku.

dota

Sens jest i to jasny czyli ...... no jaki ???

maheusz

Nie tyle sztuka dla sztuki, moja droga, co tajemnica :). Skomplikowanie, zmuszenie do zastanowienia (akurat ten wiersz jest prosty - nawet bardzo - i nie pasuje do mego zwyczajnego stylu ;)). Czesto nawiazania do antyku, zabawa z czytelnikiem. Ale bynajmniej nie sztuka dla sztuki! Tym jestem najmniej :).

Pytasz gdzie tu sens?

To wiersz o poszukiwaniu. O zastanowieniu sie o czym tak naprawde nalezy pisac. Czy o wielkich, poteznych sprawach, dumie, honorze? ('esencja gwiazd'; 'nowe słońca') czy tez... o zyciu? Codziennosci? To tez smutek i niewiara, ze słowa tak naprawde sa wieczne. Bo czas je targa i strzepi. I nigdy... nigdy nie sa w pelni tym, czym powinny byc ('wciaz poza dzwiekiem /i sensem'). Tez swiadomosc zbyt czestej kleski tego, co pisze. Nie powiem poety :]. Poete tworzy przyszlosc :).

Trudne?

D.G => Czyz nie jestem poeta przekletym? Razz

. A tak serio to tylko wypadek przy pracy... ot. Nie porzucilem moich slodkich slow ;).

owieczkaa

Chcąc być <banałem> jednak nim nie będąc? Tak to ma być? Bo jeśli tak, to ładnie. Czy li po prostu "chcąc być" <że istnieć, trwać, nie wiem...>? To wszystko przez ten śnieg.

dota

Rozumiem tę argumentacje , niektóre wiersze do mnie trafiają a niektóre przechodzą obok i chociaż nie rozumiem Twoich wierszy to je cenie skoro masz coś w nich do powiedzenia ( i mimo , że ja nie wiem co :) ). To ważne , żeby potrafić obejść krytykę i obronić swoje dzieło.

maheusz

Owieczka => Chyba jednak snieg ;). Nie chcac byc banalem. Przenigdy. Choc... co to jest banal? Codziennosc jednak? Razz

. Aj.

Dota => No coz, jeszcze sie taki nie narodzil, co wszystkim by dogodzil ;). Rozumiem :). Lubie bronic tego co pisze (dlatego czasem za zywiolowy w dyskusji jestem niestety :)). Bo, gdybym nie wierzyl, w to co pisze, to po co pisac w ogole :).

BTW Zycze przyjemnego czytania ;).

Robertos

To jest twoje Ars poetica...widze,że w wewnętrznym manifeście skupiłeś się na roli poety i poezji.Ja swoje Ars zamieszcze za tydzień.Nie skupie się na tworzeniu i twórcy tylko poruszę swoją filozofie i postaram się zamkąć w specyficznej dla siebie formie.Ale przejdzmy do meritum.Wiersz nad wyraz prosty w odbiorze(jak na ciebie ofkorz:)a ja się dota absolutnie z toba nie zgodzę.Więcej treści niż opisu.Taką formę wymusza niewątpliwie funkcja Ars poetica.Twórca siebie wysuwa na plan pierwszy(wszak to jego charakterystyka)Sądzę,że zadanie spełniłeś.Dowiedziałem się o twoim poetyckim ego znacznie więcej,a o to właśnie chodziło.