Anikamon - powiekowo

Anikamon

sygnał odpływającego promu
machający fantom
by człowiek przemykający
za przymkniętymi żaluzjami
mógł zlać się z tłem
powiekowo

maheusz

Rzecz pierwsza - gdy wiersz wpisujemy, nalezy podac rowniez autora w temacie :). Ale juz poprawilem ;).

Co do utworu... Nie wiem dlaczego, ale kojarzy mi sie z typem poezji opartej na wymowie (zwlaszcza to przemykajacy - przymknietymi sprawia takie wrazenie). Wydaje mi sie, ze jest to zapis pozegnania... i 'rozplyniecia sie w dali'... wlasnie w soczewkach naszych oczu. Ale zanim to sie uczyni, czlowiek zdaje sie malutka kukielka... Marionetka prawie. A w drugim dnie zdaje mi sie, ze to wiersz o tym, ze tak naprawde nie widzimy drugiego czlowieka, a tylko tlo, czasem maski/kukielki, czyli nasze wyobrazenia... Nie wiem... moze znow przesadzam :).

Ale podoba mi sie... mnogosc mozliwosci interpretacji :).

Pastors

Utwór krótki i treściwy. Nie ma przerostu formy i kunsztu nad treścią. Właśnie takich dziś chcemy - coś co sie czyta szybko, lekko i przyjenie.Bravo Anikamon.
Myślę że wiersz jest o swoistego rodzaju uczuciu pożeganania jakie towarzyszy poecie kiedy odjężdza w dal ktoś bliski, kiedy wiesz że nie spotkasz sie z nim ani dziś, ani jutro...
Podmiot liryczny pragnie być z ta osobą by "mógł zlać się z tłem/powiekowo";
Ostatnie spojrzenie, zdjęcie, pamięć fotograficzna

Oceniam 7/10
Masz racje Maheusz : mnogość interpretacji.