Maheusz - *** (Uwięziony jestem...)

maheusz

Uwięziony jestem.
W pyle naszej epoki,
naukowej wiary
w całkiem racjonalne
cuda.
I w ludzki mózg.

Pod sztandarami
Imperium Globu
zatopionym spojrzeniem
szukam potomków
Ciszy.
Przemykających bez fanfar
i żyjących prawdziwie.
Bo nie dla siebie.

Kiedyś mówiono by,
że poszukuję nowego Boga,
dzis szepca,
że brak mi ludzkich Ideałów.

W pyle grzęznę
wciąż z pyłu zrodzony,
pozbawiony koloru duszącym obłokiem
pyłu, z którego zostaliśmy wycięci
jakby na pośmiewisko.
Chcący być kamieniem.
Dzieckiem Duszy.

Którego żaden wiatr...
będącego zawsze płomieniem
w zawierusze blahego poranka
Życia.

[Jakie to chmurno-durne ;). Ale chyba czasem kazdego nachodzi wlasnie taka chec... by napisac cos powaznego. Az za bardzo. Do groteski.]

PlayR

Ja wiem czy to takie pochmurne? Raczej prawdziwe a wiadomo, że życie nie rozpieszcza i nie zawsze jest kolorowe. Człowiek jest więziony i to całe życie. Pisałem u Demoniq w Kasynie o ograniczeniu ludzkiego umysłu. Poza tym naszym największym oprawcą jest CZAS. To on więzi nas najbardziej. Odnosi się to "pyłu naszej epoki" ale do codziennego życia rówież. Jesteśmy więźniami wszelkich ram czasowych, harmonogramów i ograniczonego (przez nas nieznanego) czasu naszego życia.

maheusz

Chodzi o ten bunt, o to wywyzszanie sie :). Dlatego napisalem, ze durno-chmurne. Mlodziencze. Pelne patosu (czasem denerwujacego). Ale jest tez w tym szczypta racji - chmurne, czyli smutne, nostalgiczne, ponure... Owszem - czasem takie jest zycie. Heh... Weltschmerz taki moj, ot co.

Czas... o tak - jest naszym zdrajca i najwiekszym wrogiem. Bo potrafi zabic w nas... wszystko. Totalnie i zupelnie.

I choc zgadzam sie z Twoim rozumieniem... to za pyl naszej epoki uznaje racjonalizm (vivat Demoniq Razz

). On ogranicza. Niszczy w nas nadzieje na to, ze moze byc lepiej i moze byc cos innego. Tak mi sie zdaje. A to zabija.

Demoniq

maheusz

Ale wlasnie to, ze fantazjujemy, snujemy te teorie sprawia, ze ktos potem (za laaaata) uzna to za podstawe - za punkt wyjscia :). I moze juz nawet nie bedzie wiedzial, ze kiedys, dawno temu byl to mit. Fantazja ;). Moglbym wspomniec wlasnie o SF (i wielu pomyslach, z ktorych czerpia naukowcy), ale po co? Znamy to :).

I owszem - dzialanie nie jest mocna strona marzycieli (niech i takie slowo bedzie), ale rozgraniczanie ktore teorie sa na pograniczu (bo sa i takie) jest czystym subiektywizmem ;P. Heh.. pewnie zreszta tak mowili na tych, co chcieli system sowieckiego kolosa obalic obywatelskim nieposluszenstwem ;).

Ale tak poza tym... to te wlasnie ultra irracjonalne teorie sa piekne. Odpocznieniem sa umyslu jak mawial Mistrz Joda Razz

. Wolnoscia idei. Matkami ich... heh... juz mi bije Razz

Demoniq

Y... fantazja fantazją, snucie wizji, itd. ale bez domieszki racjonalizmu nic z tym nie zdziałasz. A wiesz czemu? bo Ty gdybasz, marzysz w obłokach, zwielokrotniasz idee, a ja wybieram z tego natłoq gdybanek to co najwartościowsze i ewnetualnie kleje konstruktywny plan realizacji danej wizji ;P Tak więc nie będzie nigdy zmian, gdy zachwiana zostanie współpraca fanatastyki z realizmem - taka prosta fundamentalna zasada. Podałeś przykład obalania sowieckiego kolosa obywatelskim nieposłuszeństwem - i masz: ok, ktoś musiał wysnuć tę ideę "naród do siła, naród może ciemiężców pokonać, ma siłę by się przeciwstawić", ale obóz racjonalów musiał to jakoś przełożyć na plan strajków, marszów, itd. ;P ;) ;)

Ultra irracjonalne wizje są piekne? tia...i tu dopiero mamy kwestie zachlapane krwią czysto esencjonalnego subiektywizmu ;)

maheusz

Alez w kazdej idei fantastycznej jest domieszka realizmu :). Powiedzmy... ludzkiego swiata... albo lepiej - ludzkiego rozumienia swiata :). Dlaczego? Z prostego powodu - bo gdybysmy nie mieli tej czesci "realnej" to nikt, ale to nikt by nic z tej idei nie zrozumial :).

Nie przecze, ze realizm nie powinien istniec razem z fantastyka, ze jest jej kregoslupem na ktorym opiera sie przekuwanie fantazji w rzeczywistosc (zreszta i fantasci to umieja, ale z lekcji historii pamietam, ze idealisci najgorszymi sa zmieniaczami rzeczywistosci - vide Robespierre :)).

Tak, jest jakies piekno w tym, ze nie musze sie zajmowac np. jak by to sie dalo na ziemie sprowadzic, a szybuuuuje... ale nie eskapizuje sie ;). Ot, jak napisalem - odpoczynek ducha mojego :). I czasem... czasem jawi sie jako zbior prawd moralnych - albo jakichkolwiek innych (ale tu juz zbaczam ogolnie na ksiazki... a w nich jest wiele prawd - i to nie tylko w moich - wiec kulawy argument, przyznaje Razz

). I tak wywod moj konczac... Jednak wszystko od czlowieka zalezy. A bez szczypty zakasania rekawow i wyobrazni szumiacych wiatrow... nic by czlowiek nie zdzialal. Oj, nic :) ;P

Demoniq

Hihihi...widzisz, z każdym postem co raz więcej w Twoich wypowiedziach pokory i zrozumienia dla racjonalizmu ;) I wierz mi, że i ja nie ujmuję nic z chwały fanatstyki, o której tu tak rozprawiasz chociażby, że pozwala Ci się unieść od spraw zwykłych i ciężkich, marzyć i szybować, odpoczywać i smakować piekna ;) Bo tak na prawdę łatwo to wszytsko zreasumować: dla równowagi potrzebni są zarówno fantastycy jak i realiści. Wszystko potrzeuje przeciwwagi, grunt, żeby nie popadać w skrajności ;) i nie uchylać sie od wspólpracy. Ale akurat nam to to chyba nie grozi...

maheusz

Pokora, pokora Razz

Zrozumienie, zrozumieniem :). Tak wlasnie jest - od tego istnieja ludzie rozni strasznie. W tym tkwi nasza sila... I gdybym wierzyl w to Amen bym powiedzial. A tak.

Houston. Roger that.

Demoniq

Buahahhahahahaha...nie no, po prostu braq mi słów, napisałeś dokładnie to co trzeba było w tym miejscu naszej dyskusji. Zwłaszcza pointując

A na marginiesie - ciekawe co w końcu wyjdzie kiedyś z tego wyważnia naszej odmienności, zastanawiam się czy jesteśmy w stanie w odpowiednio elastyczny sposób spleść swoje odmienne rozumienie horyzontów przyszłości i skroić z tego jakiś kawałek solidnego czynu, który będzie chołdował lotnym ideom, jakich pełno w naszych rozkminach